شروع معمول آرتریت روماتوئید تدریجی و نامحسوس است (جدول 20.2).
| جدول 20.2 | مقایسه ویژگی‌های بالینی آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت |
|---|---|
| آرتریت روماتوئید(روماتیسم مفصلی) | استئوآرتریت(آرتروز) |
| درگیری متقارن چندگانه مفاصل | معمولاً یک یا دو مفصل (یا گروه) درگیر می‌شوند |
| التهاب مفصلی قابل توجه | درد مفاصل معمولاً بدون التهاب |
| خشکی صبحگاهی مفاصل که بیش از ۱ ساعت طول می‌کشد | خشکی صبحگاهی مفاصل که کمتر از ۱۵ دقیقه طول می‌کشد |
| تورم دوکی شکل متقارن مفاصل PIP و سابلوکساسیون ولار مفاصل MCP و گره های بوچارد در مفاصل PIP | گره‌های هبردن مفاصل DIP |
تظاهرات سیستمیک (خستگی، ضعف، بی حالی) | عدم درگیری سیستمیک |
کالج روماتولوژی آمریکا (ACR) معیارهایی را جهت تشخیص آرتریت روماتوئید (به باکس20.1 مراجعه کنید)، طبقه‌بندی شدت بیماری بر اساس رادیوگرافی، کلاس‌های عملکردی و تعریف بهبودی تعیین کرده است.
| باکس 20.1 | معیارهای تشخیص آرتریت روماتوئید |
|---|---|
| • خشکی صبحگاهی • آرتریت سه یا چند ناحیه مفصلی • آرتریت مفاصل دست • آرتریت متقارن • ندول‌های روماتوئید • فاکتور روماتوئید سرمی • تغییرات رادیولوژیک |
|
تغییر مکرر وضعیت بدن در صورت نیاز برای تطبیق با درد و بی‌حرکتی مفاصل (باکس20.2).
| باکس 20.2 | چک لیست برای مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به اختلالات روماتولوژیک |
|---|---|
| ارزیابی ریسک قبل از عمل جراحی -ارزیابی با هدف تعیین ماهیت، شدت، کنترل و پایداری بیماری انجام می‌شود. -مقادیر آزمایشگاهی مربوطه (AST، ALT، بیلی روبین، aPTT، زمان خونریزی، به فصل 24 مراجعه کنید) را مورد بررسی قرار دهید. -تعیین بیماری‌های همراه (فشار خون بالا، بیماری کلیوی و غیره) -ممکن است مشاوره پزشکی ضروری باشد. مسائل و عوامل نگران کننده بالقوه در طول درمان |
|
| A داروهای ضد درد اگر بیمار آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی یا استامینوفن مصرف می‌کند، از دوز مصرفی و احتمال مقاوم بودن درد به برخی مسکن‌ها آگاه باشید؛ دوز و انتخاب مسکن ممکن است با مشورت پزشک نیاز به اصلاح داشته باشد. آنتی بیوتیک ها پروفیلاکسی آنتی بیوتیکی معمولاً مورد نیاز نیست. در صورت نیاز، دستورالعمل‌های ADA (2015) را دنبال کنید (به کادرهای 20.3 و 20.4 مراجعه کنید). بی حسی هیچ مشکلی وجود ندارد. آلرژی واکنش‌های آلرژیک یا واکنش‌های لیکنوئیدی در بیمارانی که داروهای زیادی مصرف می‌کنند، محتمل است. |
|
| B خونریزی اگر جراحی روی بیمارانی که آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مصرف می‌کنند انجام شود، ممکن است خونریزی بیش از حد رخ دهد. خونریزی معمولاً از نظر بالینی قابل توجه نیست و با اقدامات هموستاتیک موضعی قابل کنترل است. فشار خون هیچ مشکلی وجود ندارد. |
|
| C وضعیت نشستن بیمار از وضعیت راحت بیمار روی صندلی اطمینان حاصل کنید. قرار ملاقات‌های کوتاه‌تری را در نظر بگیرید و در صورت نیاز از وسایل کمکی (مثلاً بالش، حوله) استفاده کنید. |
|
| D دیوایس ها بیمارانی که تعویض مفصل پروتز دارند باید بر اساس دستورالعمل هایADA (2003) مدیریت شوند (به باکس های 20.3 و 20.4 مراجعه کنید). داروها اگر قرار است جراحی برای بیمارانی که نمک‌های طلا، پنی‌سیلامین، داروهای ضد مالاریا یا سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی مصرف می‌کنند، برنامه‌ریزی شده باشد، شمارش سلول‌های خونی را به همراه تفریق(افتراق) آنها انجام دهید. اگر بیمار از کورتیکواستروئیدها استفاده می کند، سرکوب ثانویه آدرنال ممکن است (به فصل 15 مراجعه کنید). |
|
| E تجهیزات هیچ مشکلی وجود ندارد. موارد اورژانسی اگر جراحی انجام شود، ممکن است تکنیک های تکمیلی برای کنترل خونریزی لازم باشد. |
|
| F پیگیری سلامت دندان‌ها و پریودنتال را زیر نظر داشته باشید؛ ارزیابی‌ها و پیگیری منظم مناسب است. |
|
ADA، انجمن دندانپزشکی آمریکا؛ NSAID، داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی.
باکس20.3 برخی از شرایط پزشکی همراه را که ممکن است خطر ابتلا به PJI را افزایش دهند، فهرست می‌کند.
| باکس20.3 | بیماران دارای مفاصل مصنوعی(پروتز) در معرض خطر بیشتر عفونت مفصل هستند. |
|---|---|
| بیماران دارای نقص ایمنی یا سرکوب سیستم ایمنی -آرتروپاتی‌های التهابی: آرتریت روماتوئید؛ لوپوس اریتماتوز سیستمیک؛ بیماری، سرکوب سیستم ایمنی سایر بیماری ها -دیابت وابسته به انسولین (نوع ۱) -۲ سال اول پس از تعویض مفصل -عفونت‌های قبلی مفصل پروتز -سوء تغذیه -هموفیلی |
باکس20.4 رژیم های آنتی بیوتیکی پیشنهادی را در صورت اندیکاسیون پروفیلاکسی ارائه می دهد.
| باکس 20.4 | رژیم های پیشنهادی برای پیشگیری از آنتی بیوتیک برای بیماران منتخب با مفاصل پروتز که در معرض خطر عفونت هستند. |
|---|---|
| بیمارانی که به پنی‌سیلین حساسیت ندارند: سفالکسین، سفرادین یا آموکسی‌سیلین: • 2 گرم خوراکی 30 دقیقه تا 1 ساعت قبل از عمل دندانپزشکی مصرف شود. بیمارانی که به پنی‌سیلین حساسیت ندارند و قادر به مصرف داروهای خوراکی مانند سفازولین یا آمپی‌سیلین نیستند: • سفازولین ۱ گرم یا آمپی‌سیلین ۲ گرم به صورت عضلانی یا وریدی ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت قبل از عمل دندانپزشکی |
|
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
به طور کلی، به بیمارانی که مفاصل پروتز دارند، توصیه نمی‌شود قبل از درمان دندانپزشکی آنتی‌بیوتیک پروفیلاکتیک دریافت کنند.
از آنجا که SLE یک بیماری متنوع با مشکلات بالقوه بسیار زیاد ناشی از بیماری یا درمان آن است، مشاوره قبل از درمان با پزشک بیمار توصیه می‌شود (باکس 20.5).
| باکس 20.5 | نکات کلیدی در مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (همچنین به باکس 20.2 مراجعه کنید) |
|---|---|
| ۱. مشورت با پزشک الف. وضعیت و ثبات بیمار ب. میزان تظاهرات سیستمیک (مثلاً کلیه، قلب) ج. مشخصات هماتولوژیک: شمارش کامل خون (CBC) به همراه افتراق، PT، PTT د. داروهای فعلی ۲. ملاحظات دارویی الف. آسپرین و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی: خونریزی ممکن است افزایش یابد اما معمولاً از نظر بالینی قابل توجه نیست؛ اگر بیمار همزمان کورتیکواستروئید مصرف کند، احتمال خونریزی بیشتر است. ب. نمک‌های طلا، داروهای ضد مالاریا، پنی‌سیلامین و داروهای سیتوتوکسیک ممکن است باعث لکوپنی و ترومبوسیتوپنی شوند؛ همچنین، استوماتیت شدید باید به صورت علامتی درمان شود. ج. کورتیکواستروئیدها ممکن است باعث سرکوب آدرنال شوند. ۳. ملاحظات هماتولوژیک الف. لکوپنی ناشی از کورتیکواستروئیدها یا داروهای سیتوتوکسیک ممکن است بیمار را مستعد عفونت کند؛ استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پس از عمل می‌تواند در اعمال جراحی در نظر گرفته شود. ب. تعداد پلاکت کمتر از ۵۰۰۰۰ در میلی‌لیتر ممکن است منجر به خونریزی شدید شود؛ با پزشک مشورت کنید. ج. افزایش PTT مرتبط با ضد انعقاد لوپوس معمولاً باعث افزایش خونریزی نمی‌شود؛ جراحی می تواند انجام شود. ۴. اندوکاردیت عفونی یک مشکل بالقوه است و پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی توسط انجمن قلب آمریکا توصیه نمی‌شود. |
|
در تلاش برای حل اختلافات در این زمینه، شورای امور علمی انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) یک راهنمای بالینی بر اساس بررسی متون منتشر کرد که اطلاعاتی در مورد مقاومت آنتی‌بیوتیکی، واکنش‌های نامطلوب دارویی و هزینه‌های مرتبط با تجویز آنتی‌بیوتیک برای پیشگیری از عفونت‌های دهانی ناشی از باکتری‌های دهانی (PJI) را در نظر میگرفت. نتایج آخرین کارگروه (2015) در جدول 20.5 خلاصه شده است.
| جدول 20.5 | مدیریت بیماران دارای مفاصل پروتز که تحت پروسیجرهای دندانپزشکی قرار می‌گیرند |
|---|---|
| توصیه های بالینی به طور کلی، برای بیمارانی که ایمپلنت مفصل پروتز دارند، مصرف آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک قبل از پروسیجرهای دندانپزشکی برای جلوگیری از عفونت مفصل پروتز توصیه نمی گردد. برای بیمارانی که سابقه عوارض مرتبط با جراحی تعویض مفصل خود را دارند و تحت پروسیجرهای دندانپزشکی شامل مانیپولاسیون لثه یا اینسیژن مخاط قرار می‌گیرند، آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک فقط باید پس از مشورت با بیمار و جراح ارتوپد در نظر گرفته شوندa. جهت ارزیابی وضعیت پزشکی بیمار، هنگام تصمیم‌گیری نهایی در مورد نیاز به پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی، همیشه توصیه می‌شود که شرح حال کامل پزشکی گرفته شود. |
|
| استدلال بالینی برای این توصیه -بیشتر عفونت‌های مفصل پروتز توسط استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شوند که ساکن کاویته دهان نیست. - شواهدی وجود دارد که نشان می دهد پروسیجرهای دندانپزشکی با عفونت ایمپلنت مفصل پروتز ارتباطی ندارد. - شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد آنتی‌بیوتیک‌هایی که قبل از مراقبت از دهان ارائه می‌شوند، از عفونت ایمپلنت مفصل پروتز جلوگیری نمی‌کنند. - آنتی‌بیوتیک‌ها دارای مضرات بالقوه‌ای هستند، از جمله خطر آنافیلاکسی، مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عفونت‌های فرصت‌طلب مانند کلستریدیوم دیفیسیل. - فواید پروفیلاکسی آنتی‌بیوتیکی برای اکثر بیماران ممکن است از مضرات آن بیشتر نباشد. - هنگام تصمیم‌گیری در مورد تجویز آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک قبل از پروسیجرهای دندانپزشکی، باید شرایط و ترجیحات هر بیمار در نظر گرفته شود. |
|
a در مواردی که آنتی‌بیوتیک‌ها ضروری تشخیص داده می‌شوند، مناسب‌ترین کار این است که جراح ارتوپد رژیم آنتی‌بیوتیکی مناسب را توصیه کند و در صورت لزوم، نسخه تجویز کند.
معیارهای تشخیصی دقیق برای SS (سندرم شوگرن ) هنوز بحث‌برانگیز است، اگرچه تست های آزمایشگاهی خاصی برای دسته‌های اصلی تشخیصی تولید بزاق و اشک، تغییرات هیستوپاتولوژیک و نشانگرهای التهابی سرولوژیک در دسترس هستند (باکس20.6).
| باکس20.6 | معیارهای تشخیصی سندرم شوگرن |
|---|---|
| افراد باید چهار مورد از شش معیار را داشته باشند؛ بیوپسی لبیال یا مطالعات سرولوژیکی باید انجام شود. | |
| علائم چشمی (۱: ۳) | علائم چشمی (1: 2) |
| خشکی چشم روزانه > 3 ماه | +تست شیرمر (<5 mm / 5 min) |
| حساسیت به شن یا سنگریزه استفاده از جایگزین‌های اشک (بیش از ۳ بار در روز) | امتیاز رز بنگال (> 4 vBs) |
| علائم دهانی (۱:۳) | علائم دهانی: عملکرد بزاق (1: 3) |
| خشکی دهان روزانه > 3 ماه | +سینتی‌گرافی |
| تورم غدد بزاقی | +سیالوگرافی |
| برای بلعیدن غذا به مایعات نیاز دارید | WUSF <1.5 mm/15 min(0.1 mL/min) |
| بافت‌شناسی SG لبیال | آنتی‌بادی‌های خودایمنی (1: 2) |
| بیوپسی با فوکوس اسکوپ > 1/4 میلی‌متر | آنتیSS-Ro |
| بیش از ۵۰ سلول تک هسته‌ای در هر فیلد | آنتی SS-La |
SG، غده بزاقی؛ vB، نمره فون بلستربرگ برای چشم‌ها؛ WUSF، کل جریان بزاق غیرتحریکی.
مدیریت دندانپزشکی بیماران مبتلا به سندرم شوگرن نیازمند سه سطح مراقبتی می باشد که شامل (1) فراهم کردن رطوبت و لوبریکاسیون از طریق تحریک یا شبیه‌سازی، (2) درمان بیماری‌های مخاطی ثانویه (مانند موکوزیت یا کاندیدیازیس) و (3) پیشگیری از بیماری‌های دهان، ارائه خدمات نگهداری و پشتیبانی عمومی (به عنوان مثال، تغذیه) می باشد (جدول 20.7).
| جدول 20.7 | مدیریت اختلال عملکرد بزاقی (به پیوست C مراجعه کنید) |
|---|---|
| اقدامات عمومی | عوامل یا اقدامات خاصa.b |
| رطوبت و لوبریکاسیون (مستمر، در صورت نیاز) | |
| ۱. مایعات بنوشید (آب، مایعات را جرعه جرعه بنوشید) ۲. از آبنبات یا آدامس بدون قند استفاده کنید. ۳. از اتانول اجتناب کنید. ۴. از مصرف دخانیات خودداری کنید. ۵. از قهوه، چای و سایر نوشیدنی‌های کافئین‌دار پرهیز کنید | ۱. بزاق مصنوعی یا مرطوب‌کننده‌ها (به‌ویژه در شب) ۲. هیدروکلراید پیلوکارپین، ۵ میلی‌گرم سه بار در روز) یا ۳. هیدروکلراید سویملین (ایوکساک، ۳۰ میلی‌گرم سه بار در روز) ۴. محلول کربوکسی متیل سلولز سدیم۰.۵٪ |
| ضایعات و درد بافت نرم (درمان و مراقبت) | |
| دهانشویه جادویی | ۱. بنادریل + مالوکس + اکسیر نیستاتین ۲. (کارافات، اختیاری) ۳. (لیدوکائین ۲٪، اختیاری، برای ضایعات حاد) ۴. اوراباز-اچ‌سی‌ای (برای ضایعات حاد) ۵. قرص‌های ۶۰ میلی‌گرمی میسلکس (برای کاندیدیازیس) ۶. پماد میکولوگ ۲ (لب‌ها و زبان ملتهب) |
| پیشگیری از پوسیدگی و بیماری های پریودنتال (مستمر) | |
| . بهداشت دقیق دهان و دندان ۲. اجتناب از اسیدها ۳. مراجعه منظم به دندانپزشک برای رعایت بهداشت و پیشگیری ۴. دهانشویه با بی‌کربنات سدیم (اختیاری) | ۱. خمیردندان بیوتن (سدیم فلوراید خنثی، ۱.۰٪، مخصوص تری‌ها) ۲. پریویدنت، ۵۰۰۰ ppm c ۳. پریدکس (کلرهگزیدین گلوکونات) (اختیاری) ۴. واترپیک |
aدرمان‌های اختصاصی به تشخیص بستگی دارند. (به پیوست Cمراجعه کنید).
c سدیم فلوراید خنثی، ۱.۰٪، دو بار در روز در قالب‌ها استفاده شود.
++بنادریل، ۲۵ mg/۱۰mL + مالوکس، ۶۴ mL + نیستاتین، ۱۰۰۰۰۰ واحد IU/ML¼ ۱۶ میلی‌لیتر.
اکسیر دکادرون، 0.5%/5ML . 100ML از آن را بدهید؛ 5 ML را سه بار در روز غرغره و خلط را خارج کنید.
علائم و نشانه‌های GCA شامل تعریق بیش از حد، تب، کسالت، بی‌اشتهایی، سردرد و حساسیت پوست سر، درد عضلانی (از جمله ماهیچه های جونده) و درد فک است (باکس20.7).
| باکس 20.7 | علائم و نشانه های آرتریت سلول ژانت |
|---|---|
| علائم و نشانه‌های رایج گزارش‌شده • تعریق بیش از حد • تب • احساس ناخوشی عمومی • درد فک (منقطع یا هنگام جویدن) • از دست دادن اشتها • درد عضلانی • سردرد ضربان‌دار در یک طرف سر یا پشت سر • حساسیت پوست سر؛ حساسیت به لمس هنگام لمس پوست سر • مشکلات بینایی • تاری دید • دوبینی • کاهش بینایی (نابینایی در یک چشم) • ضعف، خستگی بیش از حد • کاهش وزن (بیش از ۵٪ از کل وزن بدن) علائم و نشانه‌های دیگر که کمتر شایع هستند • خونریزی لثه • درد صورت • کاهش شنوایی • سفتی مفاصل • درد مفاصل • زخم‌های دهان |
|
فیبرومیالژیا تا 4٪ از جمعیت، عمدتاً زنان، را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با طیفی از علائم و نشانه‌ها بروز می‌کند (باکس20.8).
| باکس 20.8 | علائم فیبرومیالژیا |
|---|---|
| • درد بدن • درد یا کوفتگی مزمن عضلات صورت • خستگی • سندرم روده تحریک‌پذیر • مشکلات حافظه و شناختی • نواحی حساس متعدد (درد عضلات و مفاصل) در پشت • گردن، شانه‌ها، جناغ سینه، کمر، باسن، ساق پا، آرنج، زانو • بی‌حسی و سوزن سوزن شدن • تپش قلب • کاهش تحمل فعالیت فیزیکی • اختلالات خواب • سردرد تنشی یا میگرنی |
|